Hé het is ok...

… om de eerste nacht uitstekend te slapen.

… om als eerste aankoop een paraplu aan te schaffen.

… om een supermarkt te vinden waar ze producten van bij ons hebben.

… om door een buschauffeur aangesproken te worden om met hem naar onze bestemming te    trekken, waardoor een passagier uit de bus werd gezet.

… om naast plassen te lopen en bedolven te worden door water wanneer een auto door die plas rijdt.

… om met je zonnebril rond te lopen, ook al zie je geen zon.

… om toch een beetje verbrand te zijn en hier heel trots op te zijn.

… om wanneer iemand ‘welkom’ tegen je zegt, te antwoorden met ‘welkom’.

… om wanneer je een Surinaams kindje ziet, te wensen dat je dit kindje in je bagage kon steken en aan je zus kon geven.

… om in een café allemaal asociaal met je gsm te gaan zitten, op zoek naar internet.

… om een eerste Parbo biertje te nuttigen en hier met volle teugen van te genieten.

… om in tranen uit te barsten wanneer je ziet dat je medestudenten wonen in een groter huis, een veiligere buurt,…

… om je even af te vragen hoe het komt dat je zo gek bent geweest om in dit avontuur te stappen.

… om overspoeld te worden door vriendschap van je medestudenten.

… om naar de huisbaas van onze twee huisjes te bellen en te vragen of we bij in het huisje van de zes studenten mogen trekken.

… om een positieve reactie te krijgen en enorm opgelucht te zijn.

… om te zien hoe Lisa (een medestudent) dit allemaal voor ons geregeld heeft.

… om nu helemaal klaar te zijn voor het avontuur!